Leczenie niepłodności metodą naprotechnologii
Leczenie w naprotechnologii obejmuje kilka ważnych etapów. Pierwszym z nich jest wizyta lekarska u specjalisty – naprotechnologa, który zbierze szczegółowe informacje dotyczące stanu zdrowia pacjentki/pacjentów, zapozna się z wynikami dotychczas zrobionych badań lub zleci ich wykonywanie. Bardzo istotna jest także wiedza dotycząca cyklu miesięcznego pacjentki. W naprotechnologii zalecana jest nauka Modelu Creighton, pod okiem wykwalifikowanego instruktora i prowadzenie obserwacji cyklu. W naprotechnologicznym podejściu do niepłodności małżeńskiej szczegółowa diagnostyka ma ogromne znaczenie, ponieważ leczenie ukierunkowane jest na przyczyny problemu.
Podstawą jest wywiad z parą małżeńską
Szczegółowe pytania dotyczą zdrowia ginekologicznego pacjentki począwszy od przebiegu okresu dojrzewania. Lekarz pyta m.in. o regularność i długości cykli miesiączkowych, o czas trwania miesiączek, obfitość krwawień, obecność objawów zespoły napięcia przedmiesiączkowego, umiejętność rozpoznawania objawów płodności, stosowanie antykoncepcji w przeszłości, przebyte ciąże i poronienia, a także poprosi o wyniki dotychczas przeprowadzonych badań laboratoryjnych i obrazowych, jeśli były wcześniej wykonywane. Wywiad zebrany z mężczyzną jest nie mniej ważny i dotyczy przebiegu okresu dojrzewania, przebytych oraz aktualnych problemów z dziedziny andrologii. Dlatego na pierwszą wizytę w gabinecie naprotechnologicznym warto zabrać dokumentację dotyczącą zarówno zdrowia prokreacyjnego, jak i diagnostyki oraz leczenia innych chorób.
Badanie fizykalne pacjentów uwzględnia wagę i wzrost, pomiar ciśnienia tętniczego i inne aspekty badania lekarskiego pozwalające na ocenę ogólnego stanu zdrowia, adekwatne dla problemów zdrowotnych.
Obserwacje cyklu miesiączkowego
Naturalnych metod planowania poczęcia dziecka jest kilka, każda może być pomocna. Wśród nich jest metoda Creigtona, która polega na obserwacji śluzu szyjkowego. Nauczana indywidualnie przez instruktora cechuje się dużą skutecznością w wyznaczaniu dni płodnych i niepłodnych w cyklu miesiączkowym kobiety.
Bardzo ważna jest umiejętność obserwacji cyklu miesiączkowego.
Prowadzone przez pacjentów obserwacje mają wartość diagnostyczną i terapeutyczną.
Sama umiejętność określania dni płodnych w cyklu miesiączkowym kobiety sprawia, że małżonkowie zwiększają swoje szanse na poczęcie dziecka bez jakichkolwiek interwencji terapeutycznych o 20%. W bardziej skomplikowanych problemach zdrowotnych to oczywiście nie wystarcza. Wówczas karta obserwacji ma wartość diagnostyczną, bo obecność nieprawidłowości, np. zbyt mało dni ze śluzem, nieprawidłowe krwawienia, skrócona lub wydłużona faza lutealna wskazują na konkretne zaburzenia i ukierunkowują dalszą diagnostykę.
Karta obserwacji jest również narzędziem w ręku lekarza w wyznaczaniu dni pobrań krwi do badań hormonalnych i wykonywaniu badań ultrasonograficznych oraz celowanym aplikowaniu leków wspomagających owulację i suplementacji hormonów w przypadku ich niedoborów.
Zatem rzetelnie prowadzone obserwacje pod kierunkiem instruktora Metody sprawiają, że małżonkowie biorą aktywny udział w procesie diagnostyczno-terapeutycznym. Już początkowe obserwacje 2-3 cykli miesiączkowych pozwalają na wyciągniecie pierwszych wniosków przez lekarza. Dzięki samoobserwacjom kobieta zauważa zmiany w cyklu miesiączkowym powstające w różnych sytuacjach życiowych tj. stresu, podróży lub zmiany typowe dla okresu przedmenopauzalnego. Kobieta obserwująca śluz szyjkowy jako pierwsza może dostrzec nieprawidłowości wskazujące na choroby ginekologiczne np. nadżerkę szyjki macicy i wcześniej podejmuje leczenie.
Kierunki diagnostyki medycznej
Na zdrowie prokreacyjne ma wpływ wiele czynników i nie zawsze tylko jeden z nich jest sprawcą niepłodności pary małżeńskiej. W większości przypadków niepłodnych par problem jest wieloczynnikowy, dlatego istnieje konieczność wielokierunkowej diagnostyki. W postawieniu właściwych rozpoznań pomagają oznaczenia laboratoryjne, badania obrazowe i zabiegowe.
-
Badania w kierunku chorób ogólnoustrojowych
- miażdżycy, zaburzeń lipidowych, chorób endokrynologicznych, chorób nerek, wątroby i krwi, zaburzeń krzepnięcia oraz niedoborów witamin.
-
Badania w kierunku zaburzeń hormonów płciowych
- oceny hormonów płciowych u kobiety należy dokonywać w określonych dniach cyklu miesiączkowego.
-
Badania w kierunku czynników infekcyjnych
- badania bakteriologiczne, badania immunologiczne.
-
Badania w kierunku zaburzeń immunologicznych
- badania mające na celu wykrycie zaburzeń immunologicznych.
-
Badania obrazowe i zabiegowe
- badania ultrasonograficzne narządów rodnych, histerosalpingografia, USG Doppler, NMR głowy – na ocenę przysadki mózgowej, badanie laparoskopowe.
Ponadto badania takie jak: USG tarczycy, USG jamy brzusznej, rtg płuc, endoskopia, kolonoskopia, densytometria. Wymienione badania przeprowadzane są w zależności od indywidualnych wskazań medycznych.
Oprac. dr n. med. Małgorzata Wolny NFPMC.